யோகப்புரட்டு

                       யோகப்புரட்டு

மூச்சடிக்கிப் பலவகையாக யோகஞ் செய்வதன் மூலம் சிறிது சரீர திடம் பெறுவதற்கு ஏதாவது மார்க்கமிருக்குமேயொழிய அதில் வேறு “தெய்வீகத்தன்மை” யாதொன்றுமில்லை யென்பதே நமது அபிப்பிராய மாகும். ஆகவே இதுவும் கழைக் கூத்து, சர்க்கஸ், ஜால வித்தை முதலியவை களைப் போல ஒன்றுதான் என்பதில் சந்தேகமில்லை.

ஆனால் நமது மக்கள் யோகத்தில் ஏதோ “தெய்வீகத்தன்மை” இருப்ப தாக நம்பியிருப்பதால் அநேகர் யோகிகள் என்று கிளம்பி, சில ஜாலங்களைச் செய்து, பாமர மக்களை மலைக்கச் செய்து ஏமாற்றி வருகின்றனர். ஜன சமூகமும் இவர்கள் பால் பரம்பரையாகவே ஏமாந்து கொண்டும் வருகிறது.

இதற்கு உதாரணமாகச் சமீபத்தில் நடந்த ஒரு நிகழ்ச்சியைக் கவனித் தால் விளங்கும். “ஹட யோகம்” என்பதில் சித்தி பெற்றவராகச் சொல்லப்பட்ட நரசிம்மசாமி யென்பவர் சென்னை, கல்கத்தா முதலிய இடங்களில், பிரபல ரசாயன சாஸ்திரிகளின் முன்னிலையில், கொடிய விஷம், கண்ணாடித் துண்டுகள், ஆணிகள் முதலியவற்றை விழுங்கி உயிரோடிருந்தாராம். இந்த நிகழ்ச்சியைக் கண்டு ரசாயன சாஸ்திரிகள் எல்லோரும் மலைத்துப் போய் விட்டனர். ஆகவே யோகத்தின் மகிமையைப் பற்றிப் பத்திரிகைகளில் விளம்பரப்படுத்தப்பட்டது.

ஆனால் இதே நரசிம்ம சாமியார் சில தினங்களுக்கு முன் ரெங்கூனில் இரண்டாம் முறையாக விஷங்களையும் கண்ணாடித் துண்டுகளையும்  விழுங்கிய கொஞ்ச நேரத்திற்குள் மரண யோகம் பெற்று விட்டார். இதற்குக் காரணம் விஷம் உண்டவுடன் ‘ஹட யோகம்’ பண்ணுவதற்குக் கொஞ்சம் நேரமாகிவிட்டது என்று பத்திரிகைகளில் சொல்லப்படுகின்றது. ஆனால், அவைகளை உட்கொள்ளும் சாதுரியத்திலோ அல்லது மாற்று மருந்தை உட்கொள்ளுவதிலோ அல்லது பழக்கப்பட்ட அளவை உட்கொள்ளுவதிலோ தவறிவிட்டார் என்று ஏன் சொல்லக் கூடாதென்று தான் நாம் கேட்கின்றோம்.

யோகத்தில் ‘தெய்வத் தன்மை’ உண்டென்பது வீண் புரட்டேயொழிய வேறில்லை. சாதுரியத்தினாலோ அல்லது பழக்கத்தினாலோ அல்லது மாற்று மருந்துகளினாலோ செய்யப்படும் காரியங்களையெல்லாம் யோகமென்றும், மந்திரமென்றும், தேவதையென்றும், தெய்வசக்தியென்றும் சொல்லி ஒரு கூட்டத்தார் ஜன சமூகத்தை ஏமாற்றி வருகிறார்கள் என்பதை அறிய வேண்டு கிறோம். ஆகையால் இனியேனும் இது போன்ற மோசடியான காரியங்களைக் கண்டு ஏமாறாமலிருக்கும்படி எச்சரிக்கை செய்கிறோம்.

குடி அரசு – துணைத் தலையங்கம் – 03.04.1932

பசுப் பாதுகாப்பு அயோக்கியத்தனம்

பசுப் பாதுகாப்பு அயோக்கியத்தனம்

இன்று காங்கிரஸ் விரோதிகளுக்கு, சமதர்ம விரோதிகளுக்கு, ஜாதிப் பெருமையால் பிழைக்கும் அயோக்கி யர்களுக்கு; காங்கிரசையும் சமதர்மக் கொள்கையையும் எதிர்த்துக் குறை கூறவோ, தடுத்துப் பேசவோ, ஆதாரம் எதுவும் இல்லாததால் மதக் குறிப்பு களைச் சாக்காக வைத்து அதுவும் யோக்கியமான முறையில் அல்லாமல்; அயோக்கியத் தனமான முறையில் பாமர மக்களின் முட்டாள்தனத்தை மூல தனமாகக் கொண்டு நாட்டில் கொலை பாதக புரட்சிகளைத் தூண்டிவிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். நம் நாட்டுப் பார்ப்பன அயோக்கியர்கள். மதக்குறிப்பு என்று எதைக் கூறுகிறேன் என்றால் பசுவதையைத் தடுக்க சட்டமியற்ற வேண்டும் என்ற பிரச்சனையைக் காரணமாகக் கொண்டு காலித்தனம் செய்வதைத்தான் கூறுகிறேன்.

ஜீவஇம்சை செய்யக்கூடாதபடி சட்டம் இயற்ற வேண்டும் என்றால் அதற்கு அர்த்தம் உண்டு. இதற்கு ஒரு சட்டம் முன்னமே 50, 60 வருடங்களுக்கு மேலாகவே நமது நாட்டில் இருந்து வருகிறது. இந்தச் சட்டம் கோழிகளை தலைகீழாகத் தொங்கும்படி பிடித்துக் கொண்டு போவது முதல் புண்பட்ட கழுத்துள்ள மாட்டை வண்டியில், ஏரில் பூட்டி ஓட்டுவது வரை குற்றமாகக் கரு தும்படியான சட்டம் இருந்து வருகிறது.

ஜீவஇம்சை ஆகவே ஜீவஇம்சை தடுப்பு என்பது மதச்சார்பற்ற பொதுப் பிரச்னையாக ஆக்கி பாதுகாப்பளிக்கப் பட்டிருக்கிறது. மற்றும் கோயில் முதலிய இடங்களில் பலியின் பேரால் ஆடு, மாடு, எருமை முதலிய ஜீவன்களை வெட்டிப் பலி கொடுக்கப்படுவதையும் அரசாங்கம் உத்தரவு போட்டுத் தடுத்து வருகிறது. ஜீவ இம்சையை முன்னிட்டு மற்றும் சில காரியங்களையும் அரசாங்கம் செய்து வருகிறது. இப்படி இருக்க, முட்டாள் தனமாகவும், அரசாங்கத்திற்குத் தொல்லை கொடுத்து ஆட்சியைக் கவிழ்க்க வேண் டும் என்பதை முக்கிய நோக்கமாகக் கொண்டும், மத உணர்ச்சியை ஆதார மாகக் கொண்டு, பசுவதையை சட்டத் தின் மூலம் தடுக்க வேண்டுமென்று நாட்டில் யோக்கியமற்ற சுயநல உணர்ச் சியுள்ள சிலர் அதே தரமுள்ள பத்திரி கைக்காரர்களின் உதவி கொண்டு பெருத்த கலவரம் ஆரம்பித்து விட் டார்கள்.

பசுவைக் கொல்லுபவர்கள் எதற் காகக் கொல்லுகிறார்கள்? யாருடைய மனதையாவது புண்படுத்தவா? அல்லது அநாவசியமாகவா? அல்லது பயனற்ற முட்டாள்தனமான மத உணர்ச்சி காரணமாகவா? அல்லது மற்ற யாருக்காவது கெடுதி செய்ய வேண்டும் என்பதற்காகவா? எதற்காக பசுவைக் கொல்லுகிறார்கள்? உலக மக்கள் தங்கள் உணவுக்காக ஆடு, கோழி, பன்றி, மீன், பறவை, முயல், காட்டு மிருகங்கள் முதலியவற்றை உணவுக்காக கொல்லுவதைப் போல் மாட்டையும் கொன்று தின்கின்றார்கள். இது இன்றல்ல; நேற்றல்ல, 5000 வருடங்களுக்கு முன் னிட்ட காலம் முதல் பார்ப்பனர்கள் அவர்கள் முன்னோர்களாக கூறப்படுகிற ரிஷிகள், தேவர்கள் பல கடவுள்கள் உள்பட ஆகாரமாக, உணவாகப் பயன்படுத்தி வந்த ஒரு காரியத்தை - பசுவைக் கொன்று தின்று வந்ததை இன்றைய தினம் அதுவும் வேறு காரணத்தை முன்னிட்டு தகாத காலத்தில், தகாத முறையில் கிளர்ச்சி ரூபமாய் துவக்கி அதன் பேரால் தீவைத்தல், கொலை செய்தல், நாசவேலைகள் செய்து கோடிக் கணக்கான ரூபாய் பெறுமான பொருள் களை நாசமாக்குதல் முதலிய காரியங்கள் செய்யத் துணிந்து காரியத்தில் ஈடுபட்டால் இதற்கு என்ன பெயரிடுவது?

பசுவைக் காப்பது என்ற பேரால் பார்ப்பன ஜாதியைக் காப்பதே

பசுவதை செய்வதைத் தடுத்து பசுவைக் காப்பாற்றவேண்டும் என்பதற்கும், சமுதாய சமதர்மத்தைத் தடுத்து பார்ப்பன ஜாதி உயர்வைக் காப்பாற்ற வேண்டும் என்று சொல்லுவதற்கும் என்ன வித்தியாசம் சொல்ல முடியும்? பசுவதைத் தடுப்புக்கு எந்த ஆதாரங்களைக் காட்டுகிறார்களோ அதே ஆதாரங்களின் கீழ்தான் பார்ப்பான் (பிராமணன்) மேலான ஜாதி, கடவுளால் மேல் ஜாதியாக பிறப்பிக்கப்பட்ட ஜாதி என்று இருக்கின்றது, ஏன்? அதை விட மேலான ஆதாரங்கள் தர்மமாக, சாத்திய மாக கடவுள்கள் வாக்காக 1000, 2000, 3000 ஆண்டு அனுபவமாக இருந்து வருகிறது!

இதுபோல்தான் ஜாதித்தொழில்களும் இருந்து வருகின்றன.

இதுபோல்தான் செல்வவானுக்கும் (குபேரனுக்கும்) அதே ஆதாரங்களில் உரிமை இருந்து வருகிறது. மற்றும் அநேக காரியங்களுக்கும், மத, சாத்திர, கடவுள் கட்டளை ஆதாரங்கள ஏராளமாக இருக் கின்றன. இவற்றில் பசுவதைத் தடுப்புக்கு சட்டம் கொண்டுவந்து தடுக்க வேண்டியது அவசியமாகத்தானே முடியும்? நாமும் ஒப்புக் கொண்டதாகத்தானே அர்த்தம்?
மத ஆட்சி ஆதிக்கமெனில் அரசியல் ஏன்?

பிறகு சட்டசபை எதற்கு? பார்லி மெண்ட் எதற்கு? அரசியல் சட்டம் எதற்கு? மனுதர்ம சாத்திரத்தையும் இராமாயண, பாரத, புராணங்களையும் அரசியல் சட்டங்களாக வைத்து சங்கராச்சாரிகளை - வருணாச்சிரம தர்ம பாதுகாவலர்களையும், மந்திரிகளாக இருக்கச் செய்துவிட்டால், உலகம் தர்மப்படி ஆட்சி நடந்து வருமே. மற்றபடி ஜனநாயகம் எதற்கு? மந்திரிசபை எதற்கு? சட்டசபை, பார்லிமெண்ட் சபை எதற்கு? என்றுதானே பிரச் சினைகள் முடியும். இந்த லட்சியத்தில் தானே இன்றைய போராட்டம் துவக்கப்பட்டி ருக்கிறது? புராணங்களில் வீட்டுக்கு வந்த விருந்தாளிகளுக்குப் பசுவைக்கொன்று, நல்ல பசுங்கன்றுகளைக் கொன்று சபைக்கு விருந்தளிக்கப் பட்டிருக்கிறது.

மனுதர்ம சாத்திரத்தில் இன்ன மிருகங்களைக் கொன்று சமைத்து திதி செய்தால் பிதிர்கள் இத்தனை, இத்தனை நாட்களுக்கு மோட் சத்தில் இருப்பார்கள் என்று பல சுலோ கங்கள் இருக்கின்றன! மற்றும் யாகங்களில் பசுயாகம், அஜ (ஆடு) யாகம், குதிரையாகம் முதலிய பல மிருக ஜந்துகள் யாகங்கள் இருக்கின்றன. இவ்வளவையும் வைத்துக் கொண்டு இந்த சாத்திரங்கள் புராணங்கள் ஆகியவைகளின் தர்மங்கள்தான் எங் களுடைய தர்மம் என்று ஒரு புறம் சொல்லிக் கொண்டு மற்றொரு புறம் பசுவதைத்தடை செய்வதுதான் எங்கள் தர்மம் என்று சொல்லிக்கொண்டு இப்படிப் பட்ட மக்களைத் தூண்டுவதுமான காரி யங்கள் செய்வதானால் வேறு இராஜ்ய மாயிருந்தால் இந்நேரம் இவர்கள் கதி என்ன ஆகி இருக்கும்?

நமது அரசாங்கம் பலவீனமான அர சாங்கம்; மெத்த பலவீனமான அரசாங்கம். நவம்பர் 6-ஆம் தேதி டில்லியில் கலவரச் செய்தி எட்டியவுடன் அல்லது கலவரக் குறி தோன்றியவுடன் 3 மணி நேர நோட் டீஸ் கொடுத்து விட்டு இராணுவத்திடம் இராஜ் யத்தை ஒப்புவித்து இருந்தால் இன்றைய கொடுமையான அயோக்கிய மான அக்கிரமமான இந்தக் காரியங்கள் நடைபெற்று இருக்குமா? இராணுவம் என்றால் அவர்கள் யார்? நாட்டின் ஆட்சியின், மக்களின் பாதுகாப்புக்காக நாட்டு மக்களின் வரிப் பணத்தில் நாட்டு மக்களின் ஜனநாயக ஆட்சியால் நியமிக் கப்பட்ட பாதுகாப்பு ஸ்தாபனம்தானே? அதை அரசாங்கம் சரியானபடி பயன் படுத்தி இருந்தால் இந்த இரண்டு வருஷ காலமாக சென்னை முதல் பல மாநிலங் களிலும் நடந்த அட்டூழியங்கள் நாச வேலைகள் உயிர்ச்சேதங்கள் முதலிய 10-20 கோடி ரூபாய் பெருமான நட் டங்கள் நேர்ந்திருக்காது என்று சொல்வேன்.

எனவே, டில்லிக் கலவரத்திற்கு காரணம் - பார்ப்பனர்களையும், சங்க ராச்சாரியும் சாது சன்னியாசிக் குண்டர் களையும் மாத்திரம் குற்றம் சொன்னால் போதாது. இவர்களுக் குள் ஆட்களாய் இருந்த மந்திரிமார்களும் எதிரிக்கூட்டங் களைச் சேர்ந்த துரோகிகளான அதி காரிகள், போலீசு இலாகாத் தலைவர்கள், சிப்பந்திகள் ஆகியவர்களும் பெருங் காரணம் என்று சொல்வேன்.

இனி வரப்போகிற அரசாங்கம் எப்படி அமையுமோ? இந்த அளவுக்குப் பார்த் தாலும் காமராசர் ஆதரவற்றவராக இருக் கிறார். அதுமாத்திரமல்லாமல் துரோகிகள் மத்தியில்தான் இருக்கிறார் என்றுதான் நினைத்து வேதனைப்பட வேண்டி இருக்கிறது.

நூல்: காமராசர் கொலை முயற்சி சரித்திரம்

ஜாதி மதப் பெயர் கொடுக்காதீர்கள் – 09.11.1930

ஜாதி மதப் பெயர் கொடுக்காதீர்கள்

முக்கியமான வேண்டுகோள்

இவ்வருஷக் கோடியில் சர்க்காரால் ஜனங்களுடைய எண்ணிக்கை யை எடுக்கும் சென்சஸ் வேலை நடைபெறும். அதில் கணக்கெடுப்பவர்கள் உங்களிடம் வந்து விசாரிக்கையில் நீங்கள் ஜாதி மதத்தைப் பற்றி கேட்கப் படுவீர்கள். அப்போது முறையே இந்தியன் என்றும் பகுத்தறிவுக்காரன் என்றும் மாத்திரம் தான் சொல்ல வேண்டுமே ஒழிய எவ்வித மதத்தின் பேரா வது ஜாதியின் பேராவது சொல்லக் கூடாது என்று தெரிவித்துக் கொள்ளு கிறேன்.

ஏனெனில் ஜாதி வித்தியாசத்தை ஒழிக்க இந்தியாவில் எல்லாப் பிரமுகர்களும் ஒரே முகமாய் நின்று மும்முரமாய் வேலை செய்யும் போது நாம் மறுபடியும் அதைச் சொல்லிக் கொண்டிருப்பது மூடத்தனமும் கவலை யும் சுயமரியாதையும் அற்ற தன்மையுமாகும்.

அதுபோலவே இந்தியர்களில் யாராவது தன்னை இந்து என்று மதத்தின் பெயரைச் சொல்லுவதும் சுத்த முட்டாள் தனமாகும். இந்து மதம் என்பதாக ஒரு மதம் இல்லையென்றும் அப்படியிருப்பதாகச் சொல்லும் மதத்தின் தத்துவமும் மக்கள் பிறவியில் உயர்வு தாழ்வு கற்பிப்பதும் 20 கோடி இந்துக்கள் என்பவர்களில் பார்ப்பனர்கள் தவிர மற்றவர்கள் எல் லோரும் பார்ப்பனருக்கு அடிமைகள், அவர்களது தாசிமக்கள் என் கின்ற மானமற்ற தன்மை கொண்ட பொருளே இருப்பதால் சுயமரியாதை யுள்ள எவரும் தங்களை இந்துக்கள் என்று சொல்லக்கூடாது. தவிரவும் இந்து என்னும் பதத்திற்கு திருடன், அயோக்கியன், மோசக்காரன் என்று அர்த்தம் என்பதையுமுணருங்கள் என்றும் தெரிவித்துக் கொள்ளுகிறேன்.

ஈ. வெ. ரா.

குடி அரசு – வேண்டுகோள் – 09.11.1930

பாரதியார் மண்டபமா? பார்ப்பனர் வெற்றிச் சின்னமா? - 18-10-1947

பாரதியார் மண்டபமா? பார்ப்பனர் வெற்றிச் சின்னமா?

(பாரதியார் பற்றி அச்சு ஊடகங்களும், காட்சி ஊடகங்களும் ஒரு வித போதையான பிம்பத்தை கட்டிவைத்திருக்கிறது. அதிலும் ப(வெ)ட்டி மன்றங்களில் பாரதியாரைப் பற்றி பேசாத பேச்சாளர்கள் மிக மிகச் சொற்ப அளவினரே. முற்போக்காளர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்ளும் ஒரு சில வலைப்பதிவர்கள் கூட அவரவர்கள் வலைப்பதிவில் பாரதியாரின் மேற்கோள்களை பதிவிட்டு ”பாரதியார் போதை” என்னும் மயக்கத்தில் தள்ளாடி வருகின்றனர்.

உண்மையில் பாரதியார் யார்? அவர் யாருக்காக? எதற்காக? என்ன நோக்கத்திற்காக பாடினார் -செயல்பட்டார் என்பதை இக்கட்டுரை அம்பலப்படுத்துகிறது. ஊன்றிப் படித்து உண்மையை உணர வேண்டுகிறேன். இக்கட்டுரை இரண்டு பகுதிகளாக வெளிவரும்)

தமிழ்நாட்டில் தமிழனுக்கு இன உணர்ச்சி தலையெடுத்து தமிழ் மொழிப்பற்றின் ஆர்வம் வெளியானது ஆச்சாரியார் கட்டாய இந்தியைப் புகுத்திய நேரத்தில் நிகழ்த்திய போராட்டத்தினாலாகும்.

தமிழ்பற்று மிகுந்து இன உணர்ச்சி தோன்றியபோது தான் தமிழ் மக்கள் தங்களின் உண்மையான பகைவர் யார்? பகைமைக் கருவிகள் யாவை? எனத் தீவிரமாகச் சிந்திக்கத் தலைப்பட்டனர். பார்ப்பனர் பார்ப்பனரல்லாதார் என்று கூறுவதே இழிவு என உணர்ந்து தங்களுக்கென, தங்களையே குறிக்கும் தனிப் பெயர் கொள்ள விரும்பினார்கள். இவ்விருப்பம் இறுதியில் திராவிடர் என்று, வரலாற்றிற்கும், இழிந்த நிலை மாறி மனித நிலையடைதற்கும் பொருத்தமாக, யாரும் அசைக்க முடியாத உண்மைப் பெயராக, உணர்ச்சி தருங் கருவியாக அமைந்து விட்டது. இந்நிலையையுணர்ந்த தமிழ் நாட்டுப் பார்ப்பனர்கள், இந்நிலை நீடிக்குமேயானால் தங்களின் சோம்பேறி வாழ்வு சுடுகாடாகும் என்பதை நன்கு உணர்ந்து, வழக்கம் போல சாம பேத தான தண்டம் என நான்கு வகை உபாயங்களையும் கையாளுகின்றனர்.

தமிழ் மக்களின் தமிழுணர்ச்சியை ஆரியர்க்கு விரோதமாக வீறிட்டெழுந்த விழுமிய உணர்ச்சி வெள்ளத்தை வேறு வகையில் திருப்பி திராவிடர்களுக்குள்ளேயே பிளவையுண்டு பண்ண வேண்டும் என்ற திட்டமிட்டே, தமிழர் - தெலுங்கர் போராட்டமாக மாற்றித் தவறுதலான வேறு வழியில் செல்ல இந்நாட்டுப் பார்ப்பனர்கள் முயலுகின்றார்கள். இம்முயற்சிக்கு, இந்நாட்டு வரலாற்றின் வாய்மைக்கிணங்கச் சில திராவிடர்களே தமிழர் தெலுங்கர் போராட்டத்தைத் தொடங்குகின்றார்கள் என வெளியுலகிற்குக் காண்பிக்கின்றது இந்நாட்டு ஆரியம். இவ்வுண்மையைத் தமிழ் நாட்டு அரசியல் போக்கைக் கண்ணுற்று வருகின்றவர்கள் நன்கு உணரலாம்.

தமிழுணர்ச்சி ஆரியத்தை அழிக்காமல் இருக்க வேண்டுமென்பதற்காகக் கையாளுகிற மற்றொரு வகை முயற்சிதான், பாரதி விழாவும் பாரதி ஒட்டிய பிற நினைவுக்குறி நிகழ்ச்சிகளும் ஆகும்.

தமிழ்நாட்டின் பெரும் புலவர்களாகிய தொல்காப்பியர், திருவள்ளுவர், அவ்வையார் போன்றவர்களை ஆரியக்கலப்பு என்று கூறி, இந்நாட்டு மக்களை ஆரியர்கள் இழிவு செய்து தன்னினத்திற்குப் பெருமை தேடிக் கொண்டதும், தமிழ் நாட்டின் பெருமையைச் சிதைத்து வந்த தமிழைக் கற்ற உ.வே.சாமிநாதய்யர், ராகவய்யங்கார் போன்ற ஆரியர்க்கு உயர்வு தந்து தன்னினப் பெருமையை நிலைநாட்டிக் கொண்டதும், தமிழ் வரலாற்றை அறிந்தோர் உணர முடியும்.

ஆரியர்கள் கையாண்டு வரும் பரம்பரை வித்தைக்கிணங்கவே சமீபத்தில் சுப்பிரமணிய பாரதியார் என்ற பார்ப்பனர்க்கு மண்டபம் எழுப்பிக் கும்பாபிஷேகம் செய்ததுமாகும்.

பாரதியாரை நல்லதொரு வெள்ளைக் கவிஞர் என்று கூறுவதிலோ, உணர்ச்சி ததும்பப் பாடுபவர் என்று கூறுவதிலோ நமக்கு எத்தகைய ஆட்சேபனையும் இல்லை. ஆனால் பாரதியாரைத் தமிழ் நாட்டுத் தனிப்பெருங் கவிஞர் என்றும், தமிழுணர்ச்சியை வளர்த்தவர் என்றும் தமிழன் தலைநிமிர்ந்து நடக்க வழி செய்தவர் என்றும் கூறுவதுதான் திராவிட இனத்திற்கே அழிவைத் தருவதாய், திராவிட உணர்ச்சியை ஒழிக்கவல்லதாய் இருக்கின்றது என்பதையும், ஆரியர்கள், பாரதியாரைக் காட்டித் திராவிட உணர்ச்சியை ஒடுக்க வழி செய்கிறார்கள் என்பதையும் எடுத்துக்கூற வேண்டிய நிலையை உண்டாக்கியிருக்கிறது.

தமிழறிஞர்களே! தமிழ்நாட்டு வரலாற்றைப் படித்த மாணவர்களே! நீங்கள் அறிந்த வரலாற்றை உங்களின் நினைவிற்குக் கொண்டு வாருங்கள். எந்த வரலாற்றிலாவது நீங்கள் வாழுகின்ற இத்தமிழ்நாடு ஆரிய நாடு என்று தீட்டப்பட்டிருக்கிறதா?.

தமிழ்நாட்டின் "அமரகவி" பாரதியார் கூறுவதைக் கேளுங்கள். நீங்கள் இப்பகுதிகளை அறிந்திருந்தாலும், அவை அறிவில் நிலையாதவாறு இந்நாட்டு ஆரியம் பேரொலி எழுப்பி, வெவ்வேறு வழிகளில் அறிவைச் செலுத்தச் செய்திருக்கின்றது என்பதனாலேயே, இங்கு அவற்றை எடுத்தியம்ப முன் வந்ததாகும்.

"உன்னத ஆரிய நாடெங்கள் நாடே"

என்று நாட்டின் பெயரைக் கூறி

"வானாறு பேரிமய வெற்பு முதல் பெண்குமரி யீறாகும் ஆரியநா டென்றே யறி"

என்று ஆரிய நாட்டிற்கு எல்லையும் கூறுகிறார்.

இவர் கூறுகின்ற எல்லை முன்பொரு காலத்தில், "ஒரு மொழிவைத் துலகாண்ட"

இமயவரம்பன் காலத்தில், தமிழ் நாட்டின் எல்லையாகும்," எனப் புறநாநூறு போன்ற தமிழிலக்கியங்கள் கூறும் பாரதியார், தமிழ்நாட்டின் எல்லையாக நூல்களில் குறித்திருப்பதையே ஆரிய நாட்டின் எல்லையாகக் கூறுகின்றார்.

தமிழ்நாட்டை ஆரிய நாடாகக் கூறுகின்ற பாரதியார் தமிழர்களின் பெருமையை ஆரியர்களின் பெருமையாகக் கூறுகின்றாரா என்றால் இல்லை.

"ஆதிமறை தோன்றிய ஆரிய நாடே" என்று கூறுகின்றார்.

மேலும்,

"முன்னை இலங்கை அரக்கர் அழிய முடித்த வில் யாருடைய வில்" ஆரிய ராணியின் வில் ஆரிய ராணியின் சொல் ஆரிய தேவியின் தேர் என ஆரியர்களின் பெருமையாக ஆரிய இராமனின் பெருமையைக் கூறுகின்றார்.

ஆரியர்களுடைய வேதங்களைக் (ஆங்கில ஆட்சியின் துணையைக் கொண்டு) கற்றறிந்த திராவிடர்கள், வேதங்களின் உண்மையை எடுத்துக் கூறியிருக்கின்றார்கள்.

தங்களுக்கு மாறுபட்டவர்களாயிருப்பவர்கள், "உயர்ந்த மாடி வீடுகளில், சிறந்த அணிகளோடு, நிறைந்த வாழ்வு வாழுகின்றார்களே" என வயிறெரிந்து இந்திரனையும் பிற தேவர்களையும் அழைத்து, இந்தத் தஸ்யூக்களை அரக்கர்களை அழித்துவிடுக" என வேண்டிக் கொண்ட பகுதிகளே வேதத்தில் நிரம்பவுண்டு என்று விளக்கங் கூறுகின்றார்கள். மகாகவி பாரதியார் கிருஷ்ணனை அழைத்துக் கூறுகின்ற கூப்பாட்டை நன்கு சிந்தித்துப் பாருங்கள்.

"ஆரியர்தம் தர்மநிலை ஆதரிப்பான்" "ஆரியர் பாழாகாது அருமறையின் உண்மை தந்த" "எங்கள் ஆரிய பூமியெனும் பயிர் மங்களம் பெற" "ஆரியர் வாழ்வினை ஆதரிப் போனே" "ஆரிய! நீயும் நின் அறமறந்தாயோ" "வெஞ் செயலரக்கரை வீட்டிடுவோனே" "ஆரியர் கோனே"

இக்கூப்பாட்டிற்கும் வேதங்களில் காணப்படும் பழைய ஆரியர்களின் கூப்பாட்டிற்கும் ஏதேனும் வேறுபாடு காண முடிகிறதா?.

தமிழருக்குத் தமிழ் மொழியைத் தந்தவர்களே ஆரியர்கள் தான் என்பது ஆரியர்களின் கூற்று. தமிழர்கள் காட்டுமிராண்டிகளாயிருந்தார்கள். அவர்களை நாரிகமுடையவர்களாக்கித் தமிழைச் செம்மையாக்கித் தந்தவர் குடத்திலிருந்து பிறந்த அகத்திய முனிவர் என்பது ஆரியர்கள் கூறுங்கதை. இதனையேதான் தமிழின் பெருமையாக உலக மகாகவி கூறுகின்றார்.

"ஆதிசிவன் பெற்று விட்டான் என்னை ஆரிய மைந்தன் அகத்தியன் என்றோர் வேதியன் கண்டு...... இலக்கணஞ் செய்து கொடுத்தான்"

எனவும்

"ஆன்ற மொழிகளினுள்ளே உயர் ஆரியத்திற்கு நிகரென வாழ்ந்தேன்"

இவ்வடிகளின் பொருளை நன்றாகச் சிந்தியுங்கள். இவை ஆரியத்தின் பெருமையை விளக்குகின்றதா? தமிழின் பெருமையை விளக்குகின்றதா?

வஞ்சத்திற்கு ஆண்மை என்பது ஆரியர்களின் அகராதிப் பொருள். வாலியை மறைந்து கொன்ற இராமன் பேராண்மையாளர் புருடோத்தமன் என ஆரியங்கூறும். அதே போல பாரதியார் ஆசையைப் பாருங்கள்!

"ஆரிய நாட்டினர் ஆண்மை யோடியற்றும் சீரிய முயற்சிகள் சிறந்து மிக்கோங்குக"

எனக் கூறுகின்றார். இவ்வாறு, பாரதியார் ஆரிய நாடு, ஆரிய இனம், ஆரிய மொழி, ஆரியக் கலை, ஆரியக் கடவுள், பெருமைகளையே பெருமையாகப் போற்றிப் பாராட்டியிருக்க, அவரைத் திராவிட இனத்தவர் போற்றுவது மானத்தோடு பொருந்திய செயலாய் இருக்க முடியுமா?

தீபாவளி, கிருஷ்ணஜயந்தி, ராமநவமி, சமணர் கழுவேற்றப்பட்ட உற்சவம் ஆகியவற்றைக் கொண்டாடுவது ஆரியர்களின் பெருமையையும் திராவிடர்களின் சிறுமையையும் எவ்வாறு உணர்த்துகின்றதோ, அதுபோலத்தான் பாரதியார் விழாக் கொண்டாடுவதிலும், பாரதியாருக்கு மண்டபம் சமைப்பதிலும் உள்ளது என்றால் யாரேனும் மறுத்துக்கூறவியலுமா?

பாரதியாருக்குக் கோவில் கட்டுவதிலோ அல்லது அதுபோன்ற பிற செயல்களிலோ நமக்கு ஒன்றும் ஆட்சேபனை இல்லை. ஆனால், இத்தகைய செயல்களில் தமிழர்கள் திராவிடர்கள் கலந்து கொள்ளலாமா? எட்டையாபுரம் ராஜாவைப் போன்ற குறு நில மன்னர்கள், ஆரியத்தின் பெருமைக்கும் திராவிடத்தின் இழிவுக்கும் மடி தாங்கலாமா? என்ற கேள்வியை இனமானமுள்ள திராவிடன் கேளாமல் இருக்க முடியுமா?

திராவிட மந்திரிகளோ என்றால், அவர்கள் எது வேண்டுமானாலும் செய்யலாம். ஏனெனில் அவர்கள் நிலைமை அப்படி. அவர்கள் பெயரையே, ஆரியர்கள், மந்திரிப் பட்டியலிலிருந்து அழிக்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். கடைசி எழுத்திலே கையை வைத்து "ரி"யை அழித்த நிலையில்தான், இன்று அவர்கள் இராமயணத்தில் காணப்படும் குரங்கு வால்நரர்களைப் போல, ஆரிய உயர்வுக்குப் பாடுபட வேண்டியவர்களாய் ஆகிவிட்டார்கள். அனுமாரைப் போல இந்நாட்டு இளைஞர்களும் ஆகவேண்டும் என்று, திராவிட மந்திரிகளே வாய் விட்டுக் கூறுகின்றார்கள்.

நிற்க, அனுமார் கோவில்கட்டி அனுமார் படை ஏற்படுத்தி, வணங்கித் தொண்டு செய்யும் திராவிடர் இது செய்வதுதானா அருமை? என்று திராவிட இன உணர்வு கொண்டவர்கள் அமைதி கொள்ளலாம். ஆனால், பாரதியைப் பெருமைப்படுத்துகின்றவர்கள், உண்மையிலேயே தமிழைப் பெருமைப்படுத்தியவர்கள் என்றோ, தமிழ்நாட்டைப் பெருமைப்படுத்தியவர்கள் என்றோ தமிழரைப் பெருமைப்படுத்தியவரென்றோ கூறமுடியுமா? இதை நாம் கேட்கவில்லை. பாரதியார் பாடியன என்று மேலே எடுத்துக்காட்டிய பகுதிகளே இக்கேள்வியைக் கேட்கின்றன.

செவியுடையோர் சிந்தனை செய்யும் திறமுடையோர் இதை நன்கு உணரலாம்.

இவ்விழாவிற்குப் பொருளுதவி செய்தவர்களும், விழாவில் போய் மகிழ்ந்தவர்களும், விழாவை வெவ்வேறு வகையில் பெருமைப்படுத்தியவர்களும், ஆரியத்தின் பெருமை, ஆரிய உயர்வு, என்பதல்லாமல் தமிழின் பெருமை, தமிழ்நாட்டின் உயர்வு என வாயால் பேச முடியுமா? என மனதில் கையை வைத்துக் கூறுங்கள்.

திராவிட உணர்ச்சியைச் சிதைப்பதற்காகச் செய்யப்படும் ஆரியர்களின் சூழ்ச்சிகளில் ஒன்றே, இப்பாரதி மண்டப விழாவும் பாரதி விழாவும் என்பதை, இப்போதாவது திராவிடர்கள் உணர்ந்து விழித்தெழுவார்களாக!

'ஈட்டி' என்ற புனைப்பெயரில் தந்தைபெரியார் அவர்கள் எழுதிய கட்டுரை."குடிஅரசு", 18-10-1947

** நன்றி: தமிழ் ஓவியா
** நன்றி : periyaarwritings.org

கலைஞர் கருணாநிதி பிறந்த நாள் வாழ்த்து - பெரியார் - 3.6.1972

கலைஞர் கருணாநிதி பிறந்த நாள் வாழ்த்து - பெரியார்

மாண்புமிகு கலைஞர் டாக்டர் கருணாநிதி அவர்களுக்கு 49ஆவது ஆண்டு பிறந்த நாள் விழா நடப்பது குறித்து நான் மிகுதியும் மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

டாக்டர் அவர்களது வாழ்நாள் ஒவ்வொன்றும் மக்கள் நலம் பற்றி சிந்திப்பதிலும், தொண்டாற்றுவ திலுமே நடந்து கழிவதை நான் மனப்பூர்வமாக உணர்கிறேன். மனம் பூரித்து திருப்தி அடைந்து வருகிறேன்.

டாக்டர் செய்து வருகிற காரியங்கள் பெரிதும் மற்றவர் சிந்திக்கக்கூட பயப்படும்படியான காரியங்கள் என்பதோடு, அவைகளை வெகு எளிதிலே செய்து முடித்து விடுகிறார்.

இதன் பயனாகவே அரசியல் உலகில் அவருக்கு எதிர்ப்பாளர்கள் அதிகமாகி வருகிறார்கள். காரணம், டாக்டர் அவர்களது ஆட்சி நீண்ட நாளைக்கு நிலைத்து விடுமோ என்கின்ற பொறாமையும் வேதனையும்தான் என்றாலும், டாக்டர் அவர்கள் யாருடைய எதிர்ப்புக் கும் பயப்படாமல் எப்படிப்பட்ட தொல்லைக்கும் சளைக்காமல் துணிந்து காரியமாற்றி வருகிறார்.

பொதுவாகவே சமுதாயத்துறையில் சீர்திருத்த தொண்டு ஆற்றினால் யாருக்கும் சுய நலக்காரருடையவும், பழைமை விரும்பி களினுடையவும் எதிர்ப்பு ஏற்பட்டுத் தான் தீரும். கலைஞர் டாக்டர் அவர்களுடைய புரட்சிகரமான தொண்டுக்கு எதிர்ப்பும், தொல்லையும் ஏற்படுவது அதிசயமல்ல. அவற்றைப்பற்றி சிறிதும் இலட்சியம் செய்யாமல் துணிந்து தொண்டாற்றி வரும் டாக்டர் அவர்களை மனதாரப் பாராட்டி அவர் வாழ்வு எல்லையற்று நீண்டு மக்களுக்கு புதிய உலகம் ஏற்பட வேண்டுமென்று ஆசைப்படுகிறேன்.

-- தந்தை பெரியார்  3.6.1972